11 صلاحیتی که هر کوچ باید داشته باشد

در اواخر دهه 1990 میلادی، ICF فهرستی از صلاحیت های مهم و اخلاقی کوچ نوشت که استانداردی در زمینه کوچینگ ایجاد شد.

یازده صلاحیت اصلی زیر در زمینه “کوچینگ” به این دلیل ارائه شده اند که موجب درک بهتری از مهارت ها و شیوه های مورد استفاده در کوچینگ امروزی به عنوان یک حرفه – آنگونه که توسط ICF تعریف شده – گردند. به علاوه این صلاحیت ها کوچ را قادر می سازد تا میان آموزشهای مورد انتظار برای هر “کوچ” و آموزش هایی که تا کنون دیده است، تعادل مناسبی ایجاد کند.

نهایتاً این صلاحیت ها اساس روند ارزیابی و اعتبار سنجی مدرک ICF محسوب می شوند. صلاحیت های لازم از دید ICF با توجه به ارتباط منطقی میان آنها به چهار گروه تقسیم می گردند. این تقسیم بندی و البته هر یک از صلاحیت ها به تنهایی ارزش و اهمیت خاصی را نشان نمی دهند، بدین معنی که اولویتی در کار نیست و برخورداری از همه آنها برای هر کوچ واجد شرایط و ماهری ضروری و اساسی به شمار می آید.

11 صلاحیت که هر کوچ باید داشته باشد عبارت است از:

الف) تعیین اصول بنیادین

• 1– هماهنگی با دستورالعمل های اخلاقی و معیار های حرفه ای.
• 2– تنظیم قراردادی در زمینه کوچینگ.

ب) به وجود آوردن رابطه ای مشترک

• 3– ایجاد اعتماد و صمیمیت با مراجعه کننده.
• 4– حضور و توجه کامل در روند کوچینگ.

ج) برقراری ارتباطی موثر

• 5– گوش دادن فعال.
• 6– پرسیدن سوالات موثر.
• 7– ارتباط قوی و بی واسطه.

د) تسهیل فرایند آموزش و کسب نتیجه

• 8– ایجاد آگاهی.
• 9– طراحی شیوه های عملکرد.
• 10– برنامه ریزی و تعیین هدف.
• 11– مدیریت پیشرفت و مسئولیت.